Bir Seri Katilin Gözünden

Seri katilleri hiç düşündünüz mü? Kendinizi onların yerine koydunuz mu hiç? Belki öfkelerinden insanları öldürüyorlar belki zorla. Belki içlerinde bu hep var. Bunu yapmak zorunda hissediyorlar. Sanki normal bir şey gibi. Normal bir insanın yemek yemesi gibi. Öldürdüğü kişiler belki de hakikaten hak ediyorlar. Bazıları ise sadece bir figüran oluyorlar. Bazıları dışlandıkları için yapıyorlar bunu. Kimisi çirkin, kimisi parasız, kimisi sevilmeyen, kimisi agresif oluyor. Belki de çocukken istismar edilmiş. Belki kafasının içinde onu yöneten biri var. Bizim gözümüzde onlar cani, kötü, günahkar insanlar. Onlara bu gözle bakıldıkça daha fazla öldürmek istiyorlar. Eğer onlara biraz sevgi gösterirseniz düzelebilirler. Onlara bir ışık göstermek gerek karanlıktan sıyrılması için. Biz ise onları karanlık hapislerde mahkum ediyoruz. Sevgiden mahrum yalnız başlarına kalıyorlar. Karanlıktan daha da çok karanlığa itiyoruz. Eğer ortada bir hata varsa bu hatayı yapan kişiyi değil ilk önce kendimizi suçlamalıyız. Siz şimdi doğduğunuzdan itibaren kaçık bir ailede yaşasaydınız insanları sever miydiniz? Bütün gün işkence görseniz intikam almak istemez miydiniz? Hayır bu bencillik değil. Bu sadece karanlığa yürümek. Bencillik bizlerde. Bir suçlu pişman olup hayatını düzeltmeye çalışsa, iş bulmaya çalışsa kabul görülmüyor. Belki hapiste değil ama alnında ki 'suçlu' damgasını silen kimse olmuyor. Geçmişte suç işlediyse pişman olmaya hakkı olmuyor. Her zaman suçlu olacak her zaman dışlanan olacak. Hadi bir günlüğüne bir suçlu olun. Arkadaşınızla beraber sizi hiç kimsenin tanımadığı bir ortama gidin. Hapishanelerden katillerden ve ölülerden konuşmaya başlayın. Tam bir suçlu olun. Biraz yüksek sesle konuşun. İnsanlar duydukça konuşmalarını yavaş yavaş kesecekler ve size damgayı vuracaklardır. İşte onların hayatı da tam böyle. Kimileri zevkleri için öldürüyor ki o kişiler hak etmiyor değil. Eğer toplumda suçlu iseniz suçlusunuzdur.Bir iftira ile bile suçlu olabilirsiniz. Masumsunuzdur ama bir yalan yüzünden suçlusunuzdur. Daha önce söylediğim gibi adalet terazisi yıllar önce kırıldı. Tamir eden kimse yok. Güzel bir dünya bir kaç adım ileride, yürü demek boşuna.